(Sure-i Nisa, Ayet 142)

قَالَ اللّٰهُ تَعَالٰى: وَلَا يَذْكُرُونَ اللّٰهَ اِلَّا قَل۪يلًا

Münafıkların alametlerini buyuruyor: “Münafıklar Allah'ı zikir etmezler. İlla az zikrederler” diye buyuruyor.

عَنْ اَب۪ى هُرَيْرَةَ اَنَّهُرَضِيَ اللّٰه عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: مَنْ اَكْثَرَ ذِكْرَ اللّٰهِ فَقَدْ بَرِئَ مِنَ النِّفَاقِ (طب طس هب )

Taberani’de Ebu Hureyre Radiyallahu anhu’dan Hazreti Resul-i Ekrem Sallallahu aleyhi ve sellem Efendimiz buyuruyor ki: “Her kim zikrullahı çok ederse münafıklıktan kurtulur”^[1]

Diger Hadis-i Şerif’ler de:

مَنْ رَغِبَ عَنْ سُنَّت۪ى فَلَيْسَ مِنّ۪ى (خ م ن حم در عب حب طح )

“Her kim Hadis-i şeriflere inanmaz şüphe ederse, bizden değildir,”^[2] diye buyuruyor.

مَنْ اَحَبَّ اَنْ يُحِبَّهُ اللّٰهُ وَرَسُولَهُ فَلْيُصَدِّقِ الْحَد۪يثَ (خط عب هب عن جابر)

“Her kim Allah'u Teala'ya ve Resulüne sevilmek isterse hadislerimi tasdik etsin.”^[3]

عَلَامَةُ حُبِّ اللّٰهِ حُبُّ ذِكْرِ اللّٰهِ ، وَعَلَامَةُ بُغْضِ اللّٰهِ بُغْضُ ذِكْرِ اللّٰهِ (هب عن انس)

“Allah'u Teala'yı sevmenin alameti zikrullahı sevmektir. Allah'u Teala'ya buğzun alameti zikrullaha buğz etmektir.”^[4]

مَنْ أَخْلَصَ لِلّٰهِ أَرْبَع۪ينَ صَبَاحًا ظَهَرَتْ يَنَاب۪يعُ الْحِكْمَةِ مِنْ قَلْبِه۪ اِلٰى لِسَانِه۪ (ض عن ابن عباس)

“Bir kimse kırk sabah zikrullah ile namazla halis ve muhlis sabaha çıksa, kalbinden diline ilm-i hikmet pınarları akmaya başlar.”^[5] Zikrullah o kalbi açar.

مَنْ فَارَقَ الْجَمَاعَةَ فَهُوَ فِى النَّارِ (طب عن سعد بن جنادة)

“Bir kimse özürsüz cemaatı terk eylese o kimse cehennemliktir.”^[6]

Her beş vakte gelemezse muhakkak cum'a namazına gitmelidir. Eğer sahibi özür ise böyle değildir, mazurdur.

عَنْ حُذَيْفَةَ رَضِيَ اللّٰه عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: اُكْتُبُوا الْعِلْمَ قَبْلَ ذَهَابِ الْعُلَمَٓاءِ اِنَّمَا ذَهَابُ الْعِلْمِ بِمَوْتِ الْعُلَمَٓاءِ (ابن النجار)

Huzeyfe Radiyallahu anhu’dan Resulullah Sallallahu aleyhi ve sellem buyuruyor ki: “Alim gitmeden ilmi yazınız. Ancak ilmin gitmesi Ulemanın ölümü iledir.”^[7]

Hadis-i Kudsi:

عَنْ اَبِى هُرَيْرَةَ اَنَّهُرَضِيَ اللّٰه عَنْهُ قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللّٰهِ صَلَّى اللّٰهُ عَلَيْهِ وَسَلَّمَ: اِنَّ اللّٰهَ يَقُولُ اَنَا مَعَ عَبْد۪ى مَا ذَكَرَن۪ى وَتَحَرَّكَتْ ب۪ى شَفَتَاهُ (حم هب حب ك)

Ebu Hüreyre Radiyallahu anhu’dan nakledilen hadis-i Kudsi’de Resululah Sallallahu aleyhi ve sellem buyurdu ki:

Allah'u Teala buyuruyor ki: “Ben kullarımla beraberim. Kullarımın dudakları hareket ederken yani kulum Allah derken ben de beraberim,”^[8] demektir.

Hocam imanı olanlara bu kadar yeter, “insan-ı kamil hakkın hamilidir.” (Arifler sözü bir çok hadislere isnaden söylenen sözdür.) İnsan-ı kamil hakkı taşıyandır. Allahı taşıyan dedikleri budur. Ehlullah olanların hallerine karışmamalıdır. Sahibi haktır. Allah'u Teala'nın evliyalarının aleyhinde olanlar Allah'u Teala'ya düşman olurlar. Bu mutmainne ehli haktır (doğrudur). Dervişler Allah'u Teala'nın dostudur. Kur'an-ı Kerim'de muhbitiynlere müjde et dediği bunlardır.