Bu söylediklerim dinin, imanın, itikadın temelidir. Dikkat; imanın başı: Biri tarikat, biri de şeriattır.

لَا اِلٰهَ اِلَّا اللّٰهُ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللّٰهِ

“La ilahe illallah Muhammeden Resulullah'la, tamam olur.” Yalnız “La ilahe illallah” ile iş bitmediği, gibi yalnız “Muhammeden Resulullah” ile de olmaz. Bunun gibi yalnız iman ile de olmaz, yalnız amel ile de olmaz. Yalnız namaz ve şeriatla da tamam olmaz. Yalnız tarikatla tamam olmaz. İkisi beraber olmalıdır, bunlar çifttir, çifti ile beraber olmalıdır. Buna dair ayeti kerime:

(Sure-i A'la, Ayet 14-15)

قَالَ اللّٰهُ تَعَالٰى: قَدْ اَفْلَحَ مَنْ تَزَكّٰى ﴿١٤﴾ وَذَكَرَ اسْمَ رَبِّه۪ فَصَلّٰى

“Nefsini tezkiye eden, kurtuldu” diyor.

Biz diyeceğiz ki; tezkiyeyi nefis (nefsin temizlenmesi, terbiye olması) ne ile olur? diyor ki; Rabbisinin ismini zikreder namazını da kılar. (İşte nefsi o zaman temizlenir, terbiyelenir.) Nefsi tezkiye olur. Bu zikir ve namaz çok olursa, imanla ameli salih beraber olursa, iman-ı sahih (doğru) olur.

[(Gad Eflaha) O kimse iflah oldu, kurtuldu. (Men tezekkaha) Her kim nefsini terbiye etti, uslandırdı. O kimse kurtuldu. Şimdi biz diyeceğiz ki; nefsini uslandıran, terbiye eden kurtulurmuş. Nefsin uslanması ne ile olur? (Ve zekeresme Rabbihi fesalla.) Rabbisinin ismini zikreder, namazı da kılar. Yalnız namazla, nefis terbiye olmazmış. Hem namaz ve hem de zikir beraber olursa nefis terbiye olur, uslanır. Her türlü kötülükten kurtulur.

“Siz bilmediğinizi ehl-i zikirden sorunuz.”^[1]]